Minsan sa pagbibidyoke

MINSAN SA PAGBIBIDYOKE

mga kasama'y naroong nagbibidyoke minsan
nagpakain ang isang kasamang may kaarawan
matapos iyon ng pulong nang sila'y magkantahan
at inaya akong kumanta, aking tinanggihan

ngunit noon ay malakas ang loob kong kumanta
basta nakahawak ng mikropono ay lalarga
subalit nang si misis ang pagkanta ko'y napuna
na boses ko'y galing sa ilong, ako'y tumigil na

hanggang ngayon, di na ako kumanta sa bidyoke
tila baga ang pagkanta ko'y isa nang bagahe
pag narinig ng iba, nadarama ko'y diyahe
nakakahiya na sa sinumang makasasaksi

di naman ako matampuhin, inisip ko pa rin
ang kawastuhan ng pagpuna ni misis sa akin
baka nagkakalat lang pala ako'y di ko pansin
baka tingin nila ako'y magalit pag punahin

kaya sa mga inuman, di ako mapaawit
kahit lasing na'y nakikinig na lang sa pagbirit
mas sa pagkatha na lang ako nagkonsentrang pilit
at baka dito'y mas may silbi ako't walang sabit

buti na lang, nila-like ni misis ang aking tula
kahit siya lang ang madalas nagla-like sa katha
na kung di siya mag-like, bigo akong manunula
at di na nararapat tawaging isang makata

- gregoriovbituinjr.

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Ulat sa kolehiyalang ginahasa

Ang makatang walang tigil

Pulang itlog at kamatis